Kuş kahvaltısı hazırlardık kendimize çamurdan. Öyle zevkliydi ki! Ellerimiz çamura bulanırdı ve o ıslak toprağın kokusu ah o toprak kokusu, içime çektikçe çekesim gelir hatta bazen dayanamaz hafifçe ağzıma götürürdüm toprağı:) Sanki dünyanın en lezzetli yemekleri o sofradaydı ve biz o mükemmel dünyanın sahibeleri toplanmış keyif çatıyorduk. Bu aralar çok düşünür oldum çocukluğumu; dedemin kirazlarını, vişnelerini, erik ağaçlarını ama en çok güllerini kocaman kadife güllerini ve çilek bahçesini çok özledim... Özlem ne garip bir duygu! Ayyy ne dert yandım:))
Günün kuş kahvaltısı tadında, çocukluk sevincinde ve masumiyetinde, huzurlu, annenden aldığın aferin sonrası rahatlığında geçsin.
Çok mutlu ol emi:)
Çocukluk ne kadar güzel şey , çocuklukta yaptıklarımız ...
YanıtlaSilAynen Serracım:) İnsan değerini bilemiyor bazen yaşadıklarının ve nedense hep geçmiş zamanlardaki mutluluğu sahici geliyor:) Bugünümüz dünümüzden harikulade geçsin:)
SilÖperim kocaman...